قیمت خرید و فروش آثار با ارزش حراج تهران، کمتر مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته‌اند اما نمی‌توان به قیمت‌هایی که از بابت این آثار از سوی مجموعه داران پرداخت می‌شود و یا سرمایه گذاری در آنها بی‌توجه بود.
به گزارش شاخص آنلاین، گران قیمت‌ترین آثار هنرمندان ایرانی کدام‌ها هستند؟ آیا در ایران می‌توان این آثار را خرید؟ اینها پرسش‌هایی است که خیلی از ما حداقل یک بار در طول عمرمان به آنها فکر کرده ایم؛ جدا از اینکه پول خرید آنها را داشته باشیم یا نه. اما هستند مجموعه داران حقیقی و حقوقی که در انتها به جای فکر، دست به عمل زده‌اند و با خرید این آثار و فروششان، سود زیادی به دست آورده اند؛ آنچنان که رویای شاعرانه سهراب سپهری هم قادر به ترسیمش نبود؛ حتی در مورد آثار چند ده میلیاردی سهراب.
گشتی مجازی، در حراجی‌ها نشان می‌دهد که اثر «شاعر نشسته» پرویز تناولی، در دی ماه سال ۱۴۰۰ به ارزش ۱۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان معامله شده است. در همان زمان، آثاری چون آینه کاری و نقاشی پشت شیشه منیر فرمانفرماییان با ارزش ۱۳ میلیارد تومان و اثری بدون نام از سهراب سپهری (از مجموعه درختان) به قیمت ۱۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان به فروش رفته اند. اثری از حسین زنده رودی هم ۱۱ میلیارد تومان چکش خورد.
اثر ۲۰ میلیاردی سهراب سپهری
۲ سال بعد، یعنی در ماه‌های پایانی سال ۱۴۰۲ دیگر ورود به حراج با قیمت‌های گذشته ممکن نبود. اثری از سهراب سپهری که متعلق به همان مجموعه «از درختان» است، با ۷۲ درصد افزایش قیمت، ۲۰ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان قیمت خورد. البته ۱۰ درصد حق الزحمه حراج تهران یعنی ۲ میلیارد و ۴۰ میلیون تومان به فاکتور نهایی خریدار هم اضافه شد.
نقاشی خط‌های محمد احصایی هم که جز گران بهاترین آثار ادوار حراج تهران محسوب می‌شود، در سال ۱۴۰۰ بالاتر از ۳ میلیارد تومان، یا به طور دقیق‌تر ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون قیمت گذاری شد. آثار احصایی در حراجی‌های معروف جهان مانند کریستیز عرضه می‌شوند. سال ۱۴۰۲ نقاشی خطی از احصایی با ۱۶۴ درصد افزایش نسبت به حراج قبل، ۹ میلیارد تومان فروخته شد.
سود ۱۵۹۲ درصدی فروش اثر
اثر آینه کاری منیر فرمانفرماییان هم در حراج سال گذشته، ۵ میلیارد تومان قیمت گذاری شد؛ در حالی که همین اثر در حراج سال ۱۳۹۶ به ارزش ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان به فروش رفت. صاحب این اثر در حراج ۱۳۹۶، سال گذشته توانست آن را با ۲۸۴ درصد سود به شخص دیگری بفروشد. همچنین اثری از حسین زنده رودی، با نام «برای دسته» که در حراج ۱۳۹۶ به ارزش ۲۶۰ میلیون تومان فروخته شده بود، در حراج سال ۱۴۰۲ با ۱۵۹۲ درصد رشد قیمت، ۴ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان فروخته شد.
مواردی که به آنها اشاره شد، جزء با ارزش‌ترین آثاری هستند که هر مجموعه داری می‌تواند آنها را به گالری آشکار یا پنهانش اضافه کند. واضح است که این آثار، سودهای باد آورده‌ای را نصیب مجموعه داران کرده اند. به طور خاص، اثر برای دسته، رکورد تازه‌ای را به لحاظ سودآوری ثبت کرد. در نتیجه، می‌توان انتظار داشت که این اثر و سایر آثار زنده رودی و همچنین آثار سپهری، احصایی و فرمانفرماییان، تا سال‌ها دست به دست شوند و بار تورم را از روی دوش مجموعه داران بردارند.