با کنار رفتن تهدیدات مربوط به جنگ و ارامش سیاسی شاهد واکنش مثبت بازار به این خبر سیاسی هستیم.سوال اصلی این است که تا چه زمانی بازار سبز خواهد بود؟ پاسخ به این سوال از دو منظر قابل بررسی است.
از منظر تکنیکالی، شاخص در کوتاه مدت توانایی رسیدن به محدوده‌ی ۲۵۰۰.۰۰۰ -۲۵۵۰۰۰۰ واحد را داراست و به نظر می‌رسد آرامش نسبی سیاسی بتواند شاخص را تا محدوده‌ی فوق به بالا پرتاب کند.
در کوتاه مدت برای عبور از این منطقه نیاز به حجم معاملات بالا داریم که خود نیاز به یک محرک بنیادین نظیر افزایش نرخ دلار نیمایی و یا کاهش نرخ سود بانکی و .. دارد. یعنی برای افزایش نسبت قیمت به درآمد (p.e) بازار نیازمند تغییر در متغیرهای بنیادین بازار هستیم.در میان مدت اما با داستان متفاوتی روبرو هستیم.
از منظر بین بازاری، بازار بورس حرکتی را برای جبران عقب ماندگی خود از سایر بازارها آغاز کرده است و احتمالا به مرور با مشوق‌های بنیادین شاهد جذب بیشتر منابع به بازار خواهیم بود. دلار و سکه فعلا تا مدتی در حالت رِنج خواهند بود و این فرصت برای بورس پیش آمده است تا عقب ماندگی خود را جبران کند.
به نظر من کلید رشد بورس در دستان خود دولت است و با یک سیاست‌گذاری صحیح می‌تواند نقدینگی سرگردان را در سال ۱۴۰۳ و حتی ۱۴۰۴ به سمت بورس هدایت کند.
توصیه‌ام به سهامداران نگه‌داری سهام و فرصت دادن به پورتفوی بورسی است زیرا p.e بازار بسیار پایین است و هرگونه تغییر در نرخ بهره و یا بهبود نرخ نیمایی دلار می‌تواند افزایش چشم‌گیری در قیمت سهام ایجاد کند، ضمنا رکود بازارهای موازی فعلا به نفع بورس است.