قیمت هر متر مربع آپارتمان در تهران از هزار دلار در بیشتر مناطق فراتر رفته است. گرچه تهران هنوز ارزان‌تر از استانبول و دبی است اما هزینه بالای اقامت در شهری که در بسیاری از شاخص‌های کیفیت زندگی در ردیف بدترین‌های جهان قرار گرفته، توجیه‌پذیر نیست. کم ارزش شدن ریال اثرش را بر روی سبد مصرف مردم گذاشته است، به طوری که طبق ارزیابی numbeo هزینه زندگی یک خانوار ۴ نفره بدون در نظر گرفتن سهم اجاره بها به ۱۳۱۶ دلار در ماه رسیده است. شاخص‌های numbeo نشان می‌دهد که تهران درآمد را می‌بلعد اما در کیفیت زندگی تحولی ایجاد نمی کند. حال وقت آن رسیده که هزینه اقامت در تهران از جمله در خرید مسکن را با چند شهر جهان مقایسه کنیم و در مورد نتایج آن بیشتر از گذشته فکر کنیم.
به گزارش شاخص آنلاین، آن طور که آمار ها نشان می دهد قیمت آپارتمان در تهران الزاما فراتر از قیمت سایر شهرهای جهان نیست و در بسیاری از موارد حتی ارزان‌تر است. با این وجود، به دلایلی چون کیفیت پایین زندگی در تهران و نزول شدید ارزش ریال، قیمت آپارتمان در این شهر و هزینه های زندگی، بیش از حد گران جلوه می‌کنند. به بیان دیگر، تهران نسبت به وضعیت شاخص‌های کیفیت زندگی، شهری غیراقتصادی محسوب می‌شود.
طبق ارزیابی سایت numbeo که به تحلیل شاخص‌های کیفیت زندگی در جهان می‌پردازد، قیمت خرید آپارتمان در مرکز شهر تهران به طور متوسط به ۱۴۲۸ دلار به ازای هر متر و در خارج از شهر به ۸۶۱ دلار می‌رسد. این در شرایطی است که قیمت هر متر خانه در شهر دبی به طور متوسط ۴۰۸۵ دلار و در خارج از شهر ۲۵۰۳ دلاراست.
پرسش این است که چرا هزینه زندگی در تهران به کیفیت آن نمی‌ارزد؟ ارزیابی numbeo نشان می‌دهد که تهران به لحاظ شاخص‌هایی چون قدرت خرید، ترافیک و آلایندگی بین ۱۹۶ شهر جهان جایگاه ۱۹۴ را در اختیار دارد. فقط لاگوس پایتخت نیجریه و مانیل پایتخت فیلیپین وضعیتی بدتر از تهران دارند.دبی در رتبه‌بندی numbeo جایگاه ۳۳ را در اختیار دارد.
شاخص کیفیت زندگی در این شهر ساحلی ۱۶۶.۱ است اما در تهران به ۵۲.۸ می‌رسد. شاخص قدرت خرید در دبی ۱۰۴.۱ و در تهران ۱۶.۶ واحد محاسبه شده اند. شاخص امنیت در دبی ۸۳.۷ و در پایتخت ایران ۴۳.۶ ادراک شده است. در دبی شاخص سلامت به فراتر از ۶۸ و در تهران به بیشتر از ۵۲ واحد می رسد.
به لحاظ توصیفی، شاخص قدرت خرید در دبی بالا، شاخص امنیت خیلی بالا و شاخص سلامت هم بالاست اما توصیف این سه شاخص، برای تهران به ترتیب خیلی پایین، متوسط و متوسط است.
هزینه زندگی در دبی (شاخص مصرف کننده) بدون در نظر گرفتن اجاره بها ۱۱۵.۹ درصد فراتر از تهران است. شاخص مصرف کننده با در نظر گرفتن سهم اجاره منزل هم در دبی ۱۷۵ درصد فراتر از تهران است. اما با توجه به اینکه شاخص قدرت خرید در دبی ۸۷.۵ واحد بیشتر از تهران است، این سطح از زندگی در تهران رتبه numbeo آن را هم توجیه می کند.
اما سطح نازل تهران، زیستن در آن را با هزینه‌های یاد شده توجیه نمی‌کند؛ به ویژه اینکه ارزش پول ایران بسیار پایین‌تر از کشورهای همجوار است. Numbeo ارزیابی کرده که هزینه زندگی در تهران برای یک خانواده ۴ نفره بدون در نظر گرفتن اجاره بها به ۱۳۱۶ دلار و برای یک فرد تنها (بدون هزینه اجاره) به ۳۶۴ دلار می‌رسد. در نتیجه هزینه زندگی در تهران برای یک خانوار ۴ نفره به ۶۷ میلیون و ۵۱۰ هزار تومان و برای یک فرد تنها به ۱۸ میلیون و ۶۷۳ هزار تومان می‌رسد؛ نشانه‌ای از اینکه وزن تورم در سبد خانوار بسیاری زیاد است.
حال بینیم که وضعیت استانبول، دیگر پایتخت پرمهاجر منطقه چگونه است. پایتخت ترکیه در شاخص numbeo رتبه ۱۶۲ را داراست که بالاتر از تهران است اما در جهان و نسبت به دبی جایگاه مناسبی ندارد.شاخص زندگی در استانبول ۱۰۵.۱ واحد، شاخص قدرت خرید ۳۲.۷، شاخص امنیت ۵۲ و شاخص سلامت ۶۹.۸ است.
وضعیت استانبول هم بسیار مطلوب‌تر از تهران است اما در شهر استانبول قیمت ۱ متر خانه برای خرید به ۲۸۱۸ دلار و در خارج از استانبول به ۱۵۴۳ دلار می‌رسد. شاخص مصرف کننده بدون سهم اجاره بها در استانبول ۲۵.۹ درصد بالاتر از تهران است.
شاید تصورش سخت باشد اما اسلام آباد پایتخت پاکستان هم به مراتب مرفه تر از تهران است.رتبه این شهر در رتبه‌بندی کیفیت زندگی به ۱۲۱ می‌رسد. شاخص‌های کیفیت زندگی، قدرت خرید، امنیت و سلامت اسلام آباد به ترتیب ۱۳۲.۵، ۲۳.۴، ۶۸.۶ و ۶۴.۹ است.
هزینه خرید خانه در اسلام آباد به ۷۷۳ دلار به ازای هر متر و در خارج از آن به ۴۷۵ دلار می‌رسد. هزینه زندگی برای یک خانواده ۴ نفره در این شهر بدون اجاره بها به ۱۰۸۷ دلار و برای یک فرد تنها (بدون اجاره بها) به ۳۳۵ دلار می‌رسد که به ترتیب ۲۲۹ دلار و ۲۹ دلار کمتر از تهران است. شاخص مصرف کننده در اسلام آباد بدون سهم اجاره بها ۳۳.۲ و با در نظر گرفتن اجاره بها ۴۰.۸ درصد کمتر از تهران است.