اگر نگاهی به روند معاملات هفته گذشته داشته باشیم خواهیم دید که به‌رغم اینکه خبر نرخ تسعیر ارز برای بانک‌ها آمد و چند نماد بانکی با استقبال خوبی روبه‌رو شدند اما به‌صورت کلی با توجه به‌وجود ریسک‌های سیستماتیک مخصوصا ریسک‌های ژئوپلیتیکی که در منطقه وجود دارد، همچنان بورس خیلی کم‌رمق ظاهر شده که همین انتظار هم می‌رفت، با این‌وجود در آخرین روز معاملاتی هفته گذشته عمده نمادها در محدوده مثبت یک تا 2درصد معامله شدند و ورود جریان نقدینگی به سمت صندوق‌های درآمد ثابت را داشتیم.
اگر بخواهیم از سوی دیگری به ماجرا نگاه کنیم، می‌بینیم که دلار بازار آزاد هرچند در اواسط هفته گذشته کمی کاهشی شد اما در اواخر هفته به‌صورت غیررسمی مجددا رشد کرد و برآورد می‌شود اگر نرخ دلار بالای 60هزار‌تومان تثبیت شود یک فاصله حدود 40 تا 50درصدی بین ارز نیما و بازار آزاد شکل خواهد گرفت
همچنین بر اساس تجارب قبلی، سیاستگذار نمی تواند نرخ دلار بازار آزاد را برای بلندمدت در این سطح از اختلاف نگه دارد، بنابراین اگر قیمت دلار بالای 60هزار‌تومان تثبیت شود قاعدتا باید تغییری در نرخ‌ها اعمال شود که اثرگذاری بسیار خوبی بر سود شرکت‌ها و مخصوصا شرکت‌های کامودیتی‌محور دارد و این انتظار می‌رود که این اتفاق در هفته‌های آتی رخ دهد.
اگر بخواهیم نگاهی به ریزمعاملات هفته گذشته داشته‌باشیم، می‌بینیم که بعضی از صنایع‌ریالی به‌تدریج مجوز افزایش نرخ خود را می‌گیرند و صحبت سر خودرویی‌ها است و بعضی از محصولات آنها نیز افزایش نرخ خود را گرفته‌اند.
از سمت دیگر سایر صنایع‌ریالی نیز افزایش نرخ خود را می‌توانند بگیرند که معمولا مرسوم است که این افزایش نرخ در اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت ماه رخ دهد و این افزایش نرخ‌ها می‌توانند محرک بازار باشند و به بازار کمک کنند.
به‌صورت کلی هفته پیش‌رو؛ هفته‌ای نیست که ارزش معاملات بالا باشد یا ریزش‌های خیره‌کننده‌ای را شاهد باشیم. در این مدت با وجود اینکه به‌نوعی ریسک‌های سیستماتیک در بازار سرمایه به حداکثر رسید اما بازار نشان‌داد که فشار عرضه شدیدی وجود ندارد و می‌توان گفت با توجه به ارزنده‌بودن عمده نمادها زمان مناسبی برای پرتفوچینی بهینه است.