همه چیز درباره صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر ارز دیجیتال

بازارهای مالی و دنیای سرمایه‌گذاری، همواره در حال تغییر و تحول است. ظهور ارزهای دیجیتال نیز فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدیدی را برای سرمایه‌گذاران فراهم کرده است. از جمله موضوعاتی که باید در بازار ارزهای دیجیتال به آن توجه داشته باشیم، «صندوق‌ سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال» هستند.

در سرمایه‌گذاری، مدیریت ریسک و داشتن یک پرتفوی متنوع اهمیت بسیاری دارد. دارایی‌های سنتی مانند اوراق قرضه و سهام از دیرباز پایه اصلی پرتفوی سرمایه‌گذاری بوده‌اند. با این حال، دنیای مالی مدرن، گزینه‌های زیادی را برای سرمایه‌گذاران فراهم کرده است.

از جمله این گزینه‌ها و ابزارهای مالی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که انواع مختلفی دارند و هرکدام بر پایه دارایی‌های گوناگونی هستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال نیز یکی از این صندوق‌ها و روش‌های سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هستند که به واسطه آن‌ها، سرمایه‌گذاران بدون آن که نیاز باشد تا مستقیماً ارزهای دیجیتال را معامله کنند، بخرند و بفروشند، می‌توانند با آن‌ها در بازار سرمایه‌گذاری کنند.

از جمله مزایایی که ایجاد یک پورتفولیوی متنوع می‌تواند داشته باشد، محافظت از سرمایۀ سرمایه‌گذاران در برابر نوسانات بازار است. اگر ارزش یک دارایی کاهش یابد، افزایش ارزش یک دارایی دیگر می‌تواند به جبران آن ضرر کمک کند. بسیاری از معامله‌گران با سرمایه‌گذاری‌های مستقیم و ایجاد یک پورتفولیوی متنوع برای خود، این استراتژی را در پیش می‌گیرند، همچنین برخی دیگر نیز از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری به مجموعۀ گسترده‌ای از دارایی‌ها دسترسی پیدا می‌کنند.

ازآنجا که صندوق‌های سرمایه‌گذاری معمولاً پورتفولیوی بسیار متنوعی دارند، سرمایه‌گذاران‌شان را از انجام معاملات زیاد بی‌نیاز می‌کنند. چنین ساختاری می‌تواند کارمزدها و هزینه‌های سرمایه‌گذاری را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران صندوق‌ها دیگر نیازی ندارند تا شخصا پورتفولیوی خودشان را بچینند. در عوض، آنها می‌توانند به تخصص مدیران صندوق اعتماد کنند.

در کنار صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی، صندوق‌ سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال نیز وجود دارند که فرایند سرمایه‌گذاری در این کلاس دارایی جدید را ساده‌تر می‌کنند. سرمایه‌گذاران صندوق‌های ارز دیجیتال، بدون آن که نیاز باشد تا مستقیماً ارزهای دیجیتال را معامله کنند، بخرند و بفروشند، می‌توانند بر روی این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنند.

انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال کدام‌ اند؟

همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال نیز انواع مختلفی دارند. انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال عبارت‌اند از:

صندوق‌های شاخص ارز دیجیتال؛

صندوق‌های قابل‌معامله (ETF) ارز دیجیتال (اعم از صندوق‌های آتی و نقدی)؛

صندوق‌های پوشش ریسک ارز دیجیتال؛

و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) ارز دیجیتال.

صندوق‌ شاخص ارز دیجیتال

در بازارهای مالی سنتی، صندوق‌های شاخص ارز دیجیتال (Crypto Index Funds) از یک شاخص بورسی مانند میانگین صنعتی داو جونز (Dow Jones Industrial Average)، اس‌اندپی ۵۰۰ (S&P ۵۰۰) یا نزدک کامپوزیت (Nasdaq Composite) پیروی می‌کنند.

برای مثال، اگر یک صندوق شاخص، بر اساس نزدک کامپوزیت باشد، درنتیجه آن صندوق بر روی بخشی از سهام هر یک از شرکت‌های لیست‌شده در آن شاخص، سرمایه‌گذاری خواهد کرد و عملکردش مشابه آن شاخص خواهد بود. بنابراین، سرمایه‌گذاران می‌توانند بدون نیاز به خریدن سهام تعداد زیادی از شرکت‌ها در بازار، از طریق سرمایه‌گذاری بر روی صندوق‌های شاخص، یک پورتفولیوی متنوع از سهام انواع شرکت‌ها را داشته باشند.

سرمایه‌گذاران می‌توانند بدون نیاز به خریدن ارزهای دیجیتال در بازار، از طریق سرمایه‌گذاری بر روی صندوق‌های شاخص، یک پورتفولیوی متنوع از این ارزها، کل صنعت یا بخش‌های مختلف را داشته باشند.
صندوق‌های شاخص ارز دیجیتال نیز به همین شکل عمل می‌کنند. با این تفاوت که به‌جای عمل کردن مشابه رفتار شاخص‌های متشکل از سهام شرکت‌ها، بر روی ارزهای دیجیتال متمرکز هستند. در زیر نمونه‌هایی از صندوق‌های شاخص ارز دیجیتال آورده شده است:

Bitwise ۱۰

صندوق شاخص ارز دیجیتال بیت‌وایز ۱۰ (Bitwise ۱۰) با نماد BITW در یک بازار فرابورس (OTC) به نام OTCQX لیست شده است. صندوق بیت وایز که در سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد، منطبق بر شاخص ارز دیجیتال بیت وایز ۱۰ لارج کپ (Bitwise ۱۰ Large Cap) است.

این شاخص، در واقع یک شاخص موزون بر اساس ارزش بازار بوده که تقریباً ۸۰٪ از کل بازار ارزهای دیجیتال (بیت کوین، اتریوم، کاردانو، سولانا، بیت کوین کش، چین لینک، لایت کوین، پالیگان، استلار و یونی سواپ) را منعکس می‌کند.

CRYPTO۱۰ Hedged

شرکت اینویکتوس کپیتال (Invictus Capital)، صندوق شاخص کریپتو ۱۰ هِجد (CRYPTO10 Hedged) را در ماه مارس ۲۰۱۹ راه‌اندازی کرد. این صندوق شاخص از ۱۰ ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند. دنیل شوارتزکوف (Daniel Schwartzkopff) در یادداشتی در وب‌سایت مدیوم، چنین توضیح داده است:

هر هفته، دارایی‌های صندوق مجدد تنظیم می‌شوند. هر دارایی می‌تواند حداکثر ۱۵% از کل صندوق را تشکیل دهد. این کار به این دلیل انجام می‌شود که نه هیچ‌کدام از دارایی‌ها و نه هیچ‌گونه ریسک دیگری نتوانند بر کل صندوق غلبه کند.

همان‌طور که از نام این صندوق پیداست (در آن از کلمه Hedged استفاده شده است.)، این صندوق با استفاده از مکانیسم‌های پوشش ریسک نقدی الگوریتمی، ضرر و زیان‌ها را محدود می‌کند. یعنی، در زمان نزولی بودن بازار، دارایی‌ها به «دارایی‌های نقدی با بهره» تبدیل می‌شوند و پس صعودی شدن بازار، دوباره مبدل به ارزهای دیجیتال خواهند شد. این‌گونه از ضررها و کاهش سرمایه جلوگیری می‌شود.

CRYPTO ۲۰

شرکت اینویکتوس کپیتال صندوق کریپتو ۲۰ (CRYPTO ۲۰) را نیز اداره می کند. این صندوق، اولین صندوق شاخص ارز دیجیتالی است که در قالب یک توکن ایجاد شده است.

این صندوق منطبق بر سبدی از ۲۰ دارایی کریپتویی بوده که مانند C۱۰، به‌طور هفتگی تنظیم می‌شود. اما آن محدودیت حداکثر ۱۵% (هر دارایی حداکثر ۱۵% از صندوق را تشکیل می‌دهد.) که در C۱۰ بود، در این صندوق به حداکثر ۱۰% کاهش یافته است. صندوق C۲۰، بصورت یک توکن ERC-20 به همین نام C۲۰ عرضه شده است. از آنجا که این صندوق مبتنی بر یک بلاک چین است، تمامی معاملات آن تغییرناپذیر هستند.

صندوق‌ پوشش ریسک ارز دیجیتال

صندوق‌های پوشش ریسک (Crypto Hedge Funds)، در کلاس‌های مختلف دارایی و بخش‌های گوناگون بازار سرمایه‌گذاری می‌کنند. بازار در هر وضعیتی که باشد، آنها به دنبال آن هستند تا بازدهی خوبی داشته باشند.

صندوق‌های پوشش ریسک ارز دیجیتال نیز مانند هر صندوق پوشش ریسک دیگری، می‌بایست با مدیریتی فعال، هدفشان ایجاد بازده در میان نوسانات بازار باشد. صندوق‌های پوشش ریسک، برای آنکه بتوانند بازدهی مطلوبی داشته باشند، از استراتژی‌های پیچیده وزن‌دهی سبد و تکنیک‌های مدیریت ریسک برای محافظت در برابر ضرر و زیان‌های احتمالی استفاده می‌کنند.

اما برخلاف صندوق‌های پوشش ریسک متعارف، صندوق‌های کریپتویی، سرمایۀ سرمایه‌گذاران‌شان را در خرید و فروش ارزهای دیجیتال به‌کار می‌گیرند. میزان دارایی تحت مدیریت صندوق‌های پوشش ریسک کریپتویی در اواخر سال ۲۰۲۳ برابر با ۱۵/۲ میلیارد دلار بود. در پایین لیستی از چند صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال آورده شده است.

Polychain Capital

صندوق پالی‌چین کپیتال (Polychain Capital)، یکی از مهم‌ترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال در جهان است. این صندوق در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شد و تا امروز بیش از ۱ میلیارد دلار دارایی را مدیریت می‌کند. پالی‌چین کپیتال، علاوه بر سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، بر روی استارتاپ‌های نوپا در حوزه بلاک چین و کریپتو نیز سرمایه‌گذاری می‌کند.

Digital Currency Group

صندوق دیجیتال کارنسی گروپ (Digital Currency Group)، در سال ۲۰۱۵ راه افتاد و تا به امروز بر روی استارتاپ‌های متعددی از جمله کوین بیس و ریپل سرمایه‌گذاری کرده است. این صندوق، زیرمجموعه‌ای به نام گری‌اسکیل (Grayscale) دارد که سرمایه‌گذاری‌اش تنها بر روی ارزهای دیجیتال است و تا سال ۲۰۱۹، بیش از ۲/۷ میلیارد دلار سرمایه تحت مدیریت داشت.

صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر ارزهای دیجیتال

صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر ارزهای دیجیتال (Crypto Venture Capital Funds)، مستقیماً در شرکت‌های حوزه ارزهای دیجیتال و بلاک چین سرمایه‌گذاری می‌کنند.

گرچه بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری VC، وقتی استارتاپ‌ها در فاز اولیه کار خود قرار دارند، بر روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند، برخی از این صندوق‌ها برای سرمایه‌گذاری دست به انتخاب پروژه‌های مختلف در فازهای مختلف می‌زنند. تا به امروز چندین صندوق سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال خطرپذیر در حوزه ارزهای دیجیتال در حال سرمایه‌گذاری بوده‌اند. در زیر نمونه‌هایی از آن صندوق‌های VC آورده شده است.

Blockchain Capital

بلاک چین کپیتال (Blockchain Capital)، یک صندوق سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال خطرپذیر بسیار قدیمی در حوزه بلاک چین است که در سال ۲۰۱۳ راه افتاد. طبق گزارش وب‌سایت بلاک چین کپیتال، این صندوق هم‌اکنون بیش از ۲ میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت دارد. در پورتفولیوی آنها، نام‌های معروفی از جمله آوه (Aave)، کوین بیس (Coinbase) و اوپن سی (OpenSea) به چشم می‌خورد.

Coinbase Ventures

شرکت کوین بیس نیز خود یک صندوق سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال خطرپذیر دارد که به کوین بیس ونچرز (Coinbase Ventures) شناخته می‌شود. این صندوق بر روی استارتاپ‌های نوپا سرمایه‌گذاری می‌کند.

A۱۶z

یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر مستقر در سیلیکون ولی می‌باشد. این شرکت بیش از ۱۰ میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت دارد و یکی از حوزه‌های سرمایه‌گذاری آن ارزهای دیجیتال می‌باشد. کوین بیس نیز در پورتفولیوی اندرسون هوروویتز (A16z) حضور دارد.

صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال

گرچه صندوق‌های قابل‌معامله (Crypto ETFs) از جمله EFT بیت کوین، شباهت‌هایی به صندوق‌های شاخص دارند، اما تفاوت‌های مهمی نیز میان آنها وجود دارد. برای مثال، برخلاف صندوق‌های شاخص که تنها یک بار در روز پس از بسته‌شدن بازارها قابل معامله هستند، ETF ها مانند سهام در طول روز و زمان بازبودن بازارها معامله می‌شوند.

اما مهم‌ترین تفاوت میان آنها، این است که صندوق‌های شاخص از یک شاخص خاص پیروی می‌کنند، اما صندوق‌های قابل‌معامله متشکل از انواع دارایی‌ها مثل کامودیتی‌ها، اوراق، سهام و حتی املاک و مستغلات هستند. صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال نیز می‌توانند بر روی شرکت‌های بلاک چین یا دارایی‌های دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند

برای مثال، چهار صندوق لیست‌شده در پایین، از جمله صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال هستند که سرمایه‌هایشان را در شرکت‌های بلاک چینی سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

گلوبال ایکس بلاک چین (Global X Blockchain ETF)
کپیتال لینک نکس‌جن پروتکل (Capital Link NextGen Protocol ETF)
بیت وایز کریپتو اینداستری اینوویتورز (Bitwise Crypto Industry Innovators ETF) با نماد BITQ
سایرن نزدک نکس‌جن اکونومی (Siren Nasdaq NexGen Economy ETF) با نماد BLCN

صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال زیر نیز بر روی دارایی‌های دیجیتال سرمایه‌گذاری می‌کنند:

گری‌اسکیل دیجیتال لارج کپ فاند (Grayscale Digital Large Cap Fund) با نماد GDLC
پرپس بیت کوین (Purpose Bitcoin ETF) با نماد BTCC
پرپس اتر (Purpose Ether ETF) با نماد ethh.to

صندوق‌های قابل‌معامله، به شکل یک سهام در بازار معامله می‌‎شوند و دقیقا مشابه سهام، یک قیمت دارند. این قیمت که به‌واسطه عرضه و تقاضا تعیین می‌شود، بسیار متاثر از دارایی‌های صندوق است. اما به‌دلیل آنکه الزاماً همیشه این صندوق‌ها درباره نحوه عملکرد خودشان شفاف نیستند، ریسکی از این جهت نیز به‌همراه دارند.

بطور خاص، صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال می‌توانند در قراردادهای آتی ارز دیجیتال یا بصورت مستقیم در خود ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند. به همین جهت، دو نوع صندوق قابل‌معامله ارز دیجیتال از این منظر وجود دارد: صندوق‌های قابل‌معامله آتی ارز دیجیتال (Cryptocurrency Futures ETFs) و صندوق‌های قابل‌معامله نقدی ارز دیجیتال (Spot Cryptocurrency ETFs).

با آنکه رگولاتورهای ایالات متحده برای چندین سال از تأیید صندوق‌های قابل‌معامله (ETF) ارز دیجیتال امتناع می‌کردند، ولی این صندوق‌ها به راحتی در دسترس سرمایه‌گذاران در اروپا و کانادا بودند. با این حال، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) در اکتبر ۲۰۲۱ اولین ETFهای آتی کریپتویی برای حضور در بازار ایالات متحده را تأیید کرد. همچنین به اولین ETFهای نقدی کریپتویی نیز در ژانویه ۲۰۲۴ اجازه فعالیت داد.

صندوق‌های قابل‌معامله فیوچرز ارز دیجیتال

صندوق‌های قابل‌معامله آتی ارز دیجیتال (Cryptocurrency Futures ETFs)، در قراردادهای آتی ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری می‌کنند. قراردادهای آتی، توافقی برای خرید یا فروش یک ارز دیجیتال (مانند بیت کوین یا اتریوم) در یک تاریخ مشخص و به قیمتی مشخص هستند.

اولین صندوق قابل‌معامله آتی ارز دیجیتال در بازارهای ایالات متحده، پروشیرز بیت کوین استراتژی (ProShares Bitcoin Strategy ETF) است که از تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱ با نماد BITO شروع به فعالیت کرد. طبق آخرین آمارها، در زمان نگارش این مقاله (۲۶ ژانویه ۲۰۲۴)، میزان ۴۴/۶۲% از پورتفولیوی این ETF به قراردادهای آتی بیت کوین CME (گروه بورس کالای شیکاگو) اختصاص دارد که تاریخ سررسیدشان ۲۳ فوریه ۲۰۲۴ است. به‌علاوه، ۵۴/۱۳% دیگر از پورتفولیوی آن به قراردادهای آتی بیت کوین CME با تاریخ سررسید ۲۸ مارس ۲۰۲۴ تعلق دارد.

با نزدیک‌شدن تاریخ سررسید، صندوق‌ها قراردادهای آتی را فروخته و قراردادهایی با سررسیدهای دیرتر می‌خرند. به این عمل، انتقال وجوه یا «Rollover» می‌گویند. هزینه‌های مربوط به انتقال وجوه نیز می‌تواند از عوامل مؤثر بر اختلاف قیمت بین سهم این صندوق‌ها و ارزهای دیجیتالی که این صندوق‌ها بر پایه آنها هستند، باشد.

پروشیرز (ProShares)، برای اتریوم نیز، همانند بیت کوین، یک صندوق قابل‌معامله راه‌اندازی کرده است که اتر استراتژی ای‌تی‌اف (Ether Strategy ETF) نام دارد و نماد آن EETH می‌باشد. این صندوق به معامله قراردادهای آتی اتریوم می‌پردازد. اما این دو صندوق، تنها ETFهای این شرکت نبوده و صندوق قابل‌معامله دیگری نیز دارد که دارایی‌های آن ترکیبی از قراردادهای آتی بیت کوین و اتریوم است. همچنین، صندوق ETF دیگری به نام پروشیرز شورت بیت کوین استراتژی (ProShares Short Bitcoin Strategy ETF) دارد که از قراردادهای آتی برای کسب سود در زمان‌هایی که قیمت بیت کوین نزولی است، استفاده می‌کند.

صندوق‌های قابل‌معامله اسپات ارز دیجیتال

نوع دیگری از صندوق‌های قابل‌معامله وجود دارد که کارشان معامله قراردادهای آتی نیست. بلکه ارزهای دیجیتال را بطور مستقیم معامله کرده و نگه می‌دارند. این نوع از صندوق‌ها، صندوق‌های قابل‌معامله نقدی یا اسپات ارز دیجیتال (Spot Cryptocurrency ETFs) هستند. سهام این صندوق‌ها در بورس معامله شده و سرمایه‌گذاران بورسی می‌توانند آنها را خرید و فروش کنند.

از سال ۲۰۱۴، بارها تلاش‌شده تا تأییدیه کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) برای این نوع از صندوق‌ها گرفته شود. در فاصله اکتبر ۲۰۲۲ تا اکتبر ۲۰۲۳، بیش از ۳,۵۰۰ درخواست برای دریافت چنین تأییدیه‌ای به این سازمان ارسال شده است. تا آنکه، نهایتا در ژانویه ۲۰۲۴، ۱۱ صندوق توانستند این تأییدیه را دریافت کنند و این احتمالاً نقطه شروعی برای فعالیت این صندوق‌ها در ایالات متحده خواهد بود. در بخش بعدی، مزایا و ریسک‌های صندوق‌های قابل‌معامله را به‌طور مفصل شرح داده‌ایم.

مزایا و ریسک‌های صندوق‌های قابل‌معامله چیست؟

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال، مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری مزایا و ریسک‌های خاص خودش را دارد. سرمایه‌گذاران باید پیش از مشارکت در این سرمایه‌گذاری‌ها به تحقیق و مطالعه بپردازند و مطمئن شوند که این صندوق‌ها، با توجه به استراتژی‌شان، گزینه خوبی برای آنها هستند.

در این بخش به‌طور مفصل به توضیح مهم‌ترین مزایا و ریسک‌های این صندوق‌ها می‌پردازیم. گرچه موارد ذکر شده قابل تعمیم به بسیاری از انواع دیگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری بوده، اما بطور خاص صحبت درباره صندوق‌های قابل‌معامله (ETF) است.

صندوق‌ سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال یک کلاس دارایی تقریبا نوپا بوده که همچنان ممکن است شاهد تغییر و تحولات باشند. با این وجود، داشتن سهام در ETFهای ارز دیجیتال دارای مزایای قابل‌توجهی است.

سرمایه‌گذاری بدون مالکیت مستقیم

گرچه مالکیت مستقیم ارزهای دیجیتال مزایای قابل‌توجهی دارد، اما هم‌زمان دارای هزینه‌ها و ریسک‌های بزرگی نیز است. از جمله آنها می‌توان به خطرات و هزینه‌های نگه‌داری ارزهای دیجیتال اشاره کرد. احتمال به سرقت‌ رفتن و هک‌ شدن همیشه وجود دارد. احتمال فراموش‌ کردن و یا گم کردن اطلاعات دسترسی به کیف پول نیز همواره یکی از نگرانی‌ها است.

همچنین هزینه کارمزد تراکنش‌ها نیز از جمله هزینه‌های قابل‌توجه است، خصوصاً اگر حجم سرمایه‌گذاری بالا باشد. صندوق‌های قابل‌معامله این فرصت را فراهم کرده‌اند تا بدون آنکه سرمایه‌گذاران در معرض چنین ریسک‌هایی قرار بگیرند، در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند.

بیشتر بخوانید

صندوق های مبتنی بر رمز ارز در حال فروش ارز های دیجیتال هستند | ثبت بزرگ ترین خروج سرمایه از ماه مارس

آیا وقت خرید رمز ارز فرا رسیده است؟ | پیش بینی آغاز رالی صعودی بیت کوین

از جمله مواردی که همیشه سد راه افزایش نفوذ ارزهای دیجیتال در جامعه و بین سرمایه‌گذاران بوده است، ضرورت یادگیری پیچیدگی‌های فنی آنهاست تا سرمایه‌گذاران بتوانند ریسک‌های سرمایه‌گذاری‌شان را کنترل کنند.

برای بسیاری از سرمایه‌گذاران، این جزئیات فنی بسیار پیچیده و سخت به‌نظر می‌رسد. سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل‌معامله، گرچه سرمایه‌گذاران را از یادگیری درباره ارزهای دیجیتال بی‌نیاز نمی‌کند، اما به آنها می‌تواند آرامش خاطری بدهد، چرا که صندوق‌ها توسط متخصصین مدیریت می‌شوند.

امنیت بیشتر برای سرمایه‌گذاران: همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، چالش‌هایی اساسی برای سرمایه‌گذارانی که به‌طور مستقیم بر روی ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری می‌کنند، وجود دارد. آنها همیشه در معرض ریسک هک شدن و دزدیده شدن دارایی‌هایشان هستند.

افزایش امنیت دارایی‌هایشان نیازمند دانش تخصصی به‌روز است و باید همواره پیگیر جدیدترین اطلاعات، اخبار و تکنولوژی‌ها باشند. درحالی‌که، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های ETF تا حد زیادی، این دغدغه‌ها را رفع می‌کند. چرا که متخصصین این حوزه به مدیریت این صندوق‌ها می‌پردازند و آنها این مسئولیت حفظ امنیت و جلوگیری از هک شدن را قبول کرده و اجرا می‌کنند.

کاهش هزینه جستجو برای یافتن بهترین پروژه‌ها: بالای ده هزار ارز دیجیتال در گردش است. بسیاری از این ارزهای دیجیتال در همه صرافی‌ها یافت نمی‌شوند. خصوصاً آنها که هنوز شهرت چندانی ندارند، هرکدام‌شان صرفاً در صرافی‌های خاصی لیست شده‌اند.

پیدا کردن بهترین پروژه‌های پشت ارزهای دیجیتال و خریدن آینده‌دارترین ارزهای دیجیتال، هیچ‌وقت کار آسانی نبوده است. اما صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال، معمولاً از تیم‌های متخصصی تشکیل شده‌اند که می‌توانند این کار پرزحمت را برای سرمایه‌گذاران راحت کنند.

ریسک‌های صندوق‌های قابل‌معامله: صندوق‌های قابل‌معامله ارز دیجیتال بدون ریسک نبوده و پیش از سرمایه‌گذاری باید از ریسک‌های آن نیز آگاه بود. در ادامه لیستی از مهم‌ترین ریسک‌های سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها آورده شده است.

عدم پیروی کامل قیمت صندوق‌های سرمایه‌گذاری از ارزهای دیجیتال: گرچه قیمت ارزهای دیجیتال بر روی ارزش سهام صندوق‌ها تأثیر قابل‌توجهی دارند، اما الزاماً همیشه این‌طور نیست. این امر در صندوق‌های آتی نیز محتمل‌تر است، چرا که بر پایه قراردادهای آتی ارزهای دیجیتال بوده و با نزدیک شدن سررسید قراردادها، باید عمل «انتقال وجوه» انجام دهند.

بالا بودن هزینه‌های ETFهای ارز دیجیتال

درحالی‌که ETFهای ارز دیجیتال به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا از برخی هزینه‌های مربوط به مالکیت مستقیم ارزهای دیجیتال اجتناب کنند، اما آنها هزینه‌های خاص خود را دارند.

ETFهای کریپتویی معمولاً «نسبت مخارج» (Expense Ratio) بالاتری نسبت به سایر ETFها دارند. برای مثال، نسبت مخارج پروشیرز بیت کوین استراتژی (ProShares Bitcoin Strategy ETF) ۰٫۹۵ درصد است، اما نسبت مخارج اس‌پی‌دی‌آر اس‌اند‌پی ۵۰۰ (SPDR S&P ۵۰۰ ETF) فقط ۰٫۰۹ درصد می‌باشد.

نوسانات بازار: همان‌طور که در قسمت مزایا گفته شد، بخش قابل‌توجهی از مدیریت ریسک‌ها و کارهای تخصصی سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال بر دوش صندوق‌ها خواهد بود. اما این به این معنا نیست که سرمایه‌گذاران از تمامی ریسک‌های این بازار در امان خواهند بود.

همچنان نوسانات ناگهانی و پر ریسک این بازار می‌توانند سرمایه‌گذاری‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده و سرمایه‌ها در معرض ضرر و زیان قرار بگیرند. درنتیجه، همچنان ضرورت دارد تا سرمایه‌گذاران دانش خوبی از این بازار و تحولات آن داشته باشند.

عدم مالکیت مستقیم: پیش‌تر اشاره شد که عدم مالکیت مستقیم ارزهای دیجیتال مزایایی دارد. اما ریسک‌های این امر قابل‌ چشم‌پوشی نیست. در این وضعیت، سرمایه‌گذاران دیگر، کنترلی بر پورتفولیوی دارایی‌هایشان در مقایسه با وضعیت مالکیت مستقیم ندارند. همچنین ویژگی‌های مهم ارزهای دیجیتال و بلاک چین، یعنی غیرمتمرکز بودن و ناشناس بودن، دیگر درباره صندوق‌های سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال صدق نمی‌کنند.

بهترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری کدام‌اند؟

در میان صندوق‌هایی که در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری می‌کنند، بهترین صندوق بر اساس بازگشت سرمایه به‌طور کلی سافت‌بَنک (SoftBank) است. این صندوق، مخصوص سرمایه‌گذاری در حوزه بلاک چین و ارزهای دیجیتال نیست، بلکه به‌دنبال سرمایه‌گذاری بر روی تکنولوژی‌های نوظهور است.

سرمایه‌گذاری اخیر و بزرگ سافت بانک، بر روی اینف‌استونز (InfStones) بوده است. این شرکت حدود ۶۶ میلیون دلار برای راند سی (C) خود سرمایه جذب کرده که بخش اعظم آن از سافت بانک بوده است. اما بهترین بازگشت سرمایه در دسامبر سال ۲۰۲۳ میلادی، متعلق به بایننس لبز (Binance Labs) بوده است. صندوقی که خودش را این‌گونه معرفی می‌کند:

بایننس لبز بر روی تیم‌های فنی که وب غیرمتمرکز را ساخته و پشتیبانی می‌کنند، سرمایه‌گذاری می‌کند.

سرمایه‌گذاری اخیر بایننس لبز، بر روی کرو دائو (Curve DAO) بوده که در آن ۵ میلیون دلار توسط بایننس لبز به این پروژه تزریق شده است. سه صندوقی که بیش از همه این روزها ترند شده‌اند و جامعه کریپتو بیشتر درباره آنها صحبت می‌کند، بایننس لبز، سافت بَنک و کوین بیس ونچرز (Coinbase Ventures) هستند. کوین بیس ونچرز نیز عملکرد خیره‌کننده‌ای داشته و توانسته است توجه‌ها را به خود جلب کند.