امشب گران قیمت ترین تیم های فوتبال جهان یعنی انگلیس و اسپانیا در فینال جام ملت های اروپا به مصاف یکدیگر می روند مجموع ارزش بازیکنان این دو تیم بالغ بر 2.2 تریلیون دلار است.
به گزارش شاخص آنلاین، توسعه فوتبال ملی برای برخی تحلیل گران معنایی جز افزایش شمار بازیکنان تکنیکی و قدرتی در تیم‌های ملی پایه (نوجوانان و جوانان) با سرمایه‌گذاری دولت ندارد. از این منظر، آن‌ها خواهان سرمایه‌گذاری دولت‌ها برای شکل دادن به نسل‌های جدید هستند.
شاید الگوی فوتبال دولتی در گذشته که جای پای بخش خصوصی در باشگاه داری ضعیف بود، خریداران زیادی داشت اما ساختن بازیکنان تکنیکی و قدرتی در فوتبال رقابتی عصر جدید، مدیون پولی است که بخش خصوصی به فوتبال تزریق می‌کند. دولت‌ها هم مانند گذشته برای فوتبال ملی هزینه نمی‌کنند و تنها به تنظیم مقررات و نظارت بر نقل و انتقالات باشگاهی می‌پردازند.
تیم‌های ملی که در جام‌های بزرگ می‌درخشند، منظومه‌ای از بازیکنان هستند که فوتبال باشگاهی خود را در کشورهایی تجربه می‌کنند که گاه هزاران کیلومتر از سرزمینی که برایش توپ می‌زنند، فاصله دارند. بر همین اساس، باید فوتبال باشگاهی و پول‌های جاری در آن‌ها را سازنده فوتبال ملی خواند. جام ۲۰۲۴ ملت‌های اروپا بهترین الگو در این زمینه است.
بیشتر بخوانید
هزینه ۲۰ هزار میلیارد تومانی منچستر سیتی در یک فصل | قهرمانی با چاشنی فساد و تخلف مالی
پولشویی در فوتبال؛ چرا و چگونه
نظریه قهرمانی با GDP
در این جام، تیم‌هایی که از بازیکنان گران قیمت‌تری تشکیل می‌شوند، شانس بیشتری برای بقا در مراحل غیرگروهی و در نهایت قهرمانی دارند. در گذشته و همین امروز، برخی این دیدگاه را ارائه می‌دادند که هرکشوری که تولید ناخالص داخلی (GDP) بالاتری دارد، می‌تواند فوتبال ملی‌اش را به صدر جهان و قاره‌ای که در آن قرار گرفته است، برساند. حتی اگر به جای تولید ناخالص داخلی، تولید ناخالص ملی (GNP) را ملاک قرار دهیم، بازهم این نظریه نارسا به نظر می‌رسد.
گذشت زمان نشان داد آمریکا، چین، هند و ژاپن علی رغم اینکه بالاترین GDP و GNP را در جهان دارند و علی رغم اینکه توسعه وسیعی را به فوتبال پایه خود کشاندند، در مسابقات جهانی و قاره ای، جایگاهی ندارند و باید پشت سر تیم‌های ملی که گران‌ترین بازیکنان باشگاهی را در اختیار دارند، درجا بزنند و تمنای جام کنند.
امروز انگلیسی که در GDP جایگاه ششم جهان را دارد، به فینال جام ملت‌های اروپا پا می‌گذارد. اقتصاد انگلیس به احتمال فراوان هیچ گاه نمی‌تواند جای آمریکا و چین را بگیرد اما مجموع قیمت بازیکنان باشگاهی انگلیس، گران‌ترین در جهان و اروپا است. به همین دلیل، تیم ملی انگلیس با ارزش ۱ تریلیون و ۳۸۲ میلیارد دلاری به فینال جام اروپا می‌رسد تا امشب در برابر اسپانیا قد علم کند.
رقابت انگلیس و اسپانیا
اسپانیا هم رتبه پانزدهم را در فهرست کشورهای دارای بیشترین GDP در اختیار دارد اما تیم ملی به ارزش ۸۹۵ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار را داراست. سایر تیم‌هایی که به مرحله یک هشتم و یک چهارم جام اروپای ۲۰۲۴ رسیدند هم با هزینه بالایی در سطح باشگاهی بسته شدند. فرانسه با ۱ تریلیون و ۳۲۸ میلیون دلار و پرتغال با ۱ تریلیون و ۵۸ میلیارد دلار، از این جمله هستند. این پولی است که سرمایه دارها وارد فوتبال کردند؛ نه دولت ها.
حتی آلمان هم که سومین اقتصاد برتر دنیا را دارد به لطف تیم ملی ۸۵۹ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلاری خود در جامی که میزبانی‌اش را برعهده دارد، خوش درخشید و البته در مصاف با اسپانیا که در مجموع بازیکنان گران قیمت‌تری را در اختیار دارد، حذف شد.
آنچه امروز انگلیس را انگلیس می‌سازد، پول‌هایی است که به واسطه شیوخ قطری و اماراتی و سرمایه گذاران روس و آمریکایی روانه لیگ این کشور و لیگ کشورهای دیگر شده است؛ لیگ‌هایی که بازیکنان انگلیسی را میزبانی می‌کنند.
دو تیم اسپانیا و انگلیس که امشب در جام ملت های اروپا به مصاف هم می‌روند در مجموع بازیکنانی به ارزش ۲ تریلیون و ۲۷۷ میلیارد دلار دارند. این تنها یک عدد نیست بلکه سرمایه‌ای است است که قهرمانان و نسلی طلایی از بازیکنان را می‌سازد. اینها بازیکنانی هستند که تا سال‌ها می‌توان از تماشای رقص پاهایشان لذت برد و درخششان را دید.